اندیشه خود را ماندگار کنید 02188102775

ورود کاربر ثبت نام

جستجو

بخش خبری » دیدگاه‌‌‌‌های استاد جعفر حاجی کریم نظری »

۱۳۹۹/۴/۱۵ یکشنبه

(0)

عقل نویسنده، در قلم اوست

بخشی از سخنان استاد جعفر حاجی کریم نظری به مناسبت “روز قلم” در جمع نویسندگان شهرستان شهریار و در فرهنگسرای استاد شهریار

در کره ای به نام زمین زندگی می‌کنیم، زمینی پر از مشکلات، جنگ، قدرت طلبی، تزویر و اکنون حضور ویروس کرونا به هنگامی که همه را معطل خود نموده و خسارات فراوانی آفریده است. باید به آینده فکر کرد و مسیری که “قلم” طی می‌کند، بسیار مهم است.در صحنه تاریخ ایران “روز قلم” در سیزدهم تیر ماه ثبت شده و ابوریحان بیرونی در کتاب آثار الباقیه خود آورده است که در ایران باستان و سیزدهمین روز تیر ماه (عطارد) در ادب پارسی، روز قلم، کاتب و نویسنده آمده است و به این خاطر از قدیم ایرانیان این روز را پاس می‌دارند و نیز گفته اند: هوشنگ پادشاه ایرانی در این روز نویسندگان و کاتبان را به رسمیت شناخت و آنان را گرامی داشت و نیز به پیشنهاد انجمن قلم ایران و تصویب شورای فرهنگ عمومی روز چهاردهم تیر ماه، به عنوان “روز قلم” در تقویم رسمی به ثبت رسید.

با این اوصاف، این روز به وجود آمد تا شاهد بزرگی و قوت قلم باشیم، این “قلم” توانایی دارد تا انسان و جامعه انسانی را به بالاترین و یا پست ترین بکشاند.

این “قلم” برای ما مسلمانان مهم ترین است چون خداوند در قرآن می‌فرماید: “الذی علم بالقم” آن که با قلم آموخت و در جای دیگر از کتاب آسمانی نیز باری تعالی فرمود: ن والقم و ما یستطرون” سوگند به قلم و آن چه می‌نویسد.

پس کسانی که “قلم” به دست گرفته اند باید آن چه می‌نویسند مرضی خداوند دانا و توانا باشد. برای این که او این گونه برای ” قلم” گفته و بالاتر از آن قسم یاد کرده است.

لذا “قلم نویسنده” از عظیم ترین نعمت‌‌‌‌های الهی است.

– «یستطرون» از مصدر «سطر» به معنی صفی از « کلمات نوشته شده» است.

مثال : درختان کاشته شده پشت سر هم و در یک صف و مردمی که به ترتیب ایستاده در صف هستند هم به این معناست ( البته هر روز از درختان کسر و بر مردم در صف زیادتر می‌شود)

امام علی (علیه السلام) فرمودند: عقل نویسنده، در قلم اوست.

قبلا گفتیم، عقل از عقال (طنابی که بر زانوان شتر نا آرام می‌بندند تا کنترل و هدایت گردد) آمده است و معنی فهمیدن و تدبیر کردن نیز هست.

– بر اساس حکمت متعالیه قلم و اقلام را حقایق “عالم عقل” دانسته اند که در جهان هستی، نسبت به مسایل پایین تر از خود جنبه فاعلی دارد و واسطه فیض شمرده می‌شود و این عالم یعنیپس عقل و عاقل بالاتر از همه موجودات و مابقی مادون هستند.

– عقل قوه ای است برای درک، تدبیر، خرد و دانشی که واقعیت ها و حقیقت ها توسط آن تحلیل می‌شود و این ها همه شاخصه ها ی یک “نویسنده قلم به دست”است.

حال نویسندگان در محضر خداوند متعال بدانند که با قلم خود چه می‌نویسند و بعد از نوشتن چه می‌شود؟