تا حدود 250 سال پیش در جهان مفهومی به نام رسانه وجود خارجی نداشت. اولین رسانه گروهی همان روزنامه هایی بود که تولد و انتشار یافت. آن زمان فاکتوری که در استعمار مورد استفاده قرارمی گرفت فریب حکام با رشوه ومسائلی از این دست بود. اما بعد از تولد رسانه که در غرب زودتر ودرشرق به تبع آن دیرتر به وقوع پیوست فاکتوردیگری به فاکتورهای عوامل استعماری اضافه شد و آن فریب مردم بود.

   برخلاف تصور اوليه، ارتباطات انساني به هيچ وجه منحصر به ارتباط چهره به چهره انسانها نيست. بيش از دويست سال است که هنر ارتباط جمعي به صورت واقعيت فراگير جامعه انساني در آمده و موجب پيشرفت عظيم ارتباطات شده است. وسايل ارتباط جمعي، با در دسترس قرار دادن برنامه‌ها، فرهنگ جديدي را به وجود مي‌آورند. در کشورهاي در حال توسعه، فرهنگ جديد با القاء فرهنگي دولتهاي صاحب فناوري ارتباطات همراه است و کشورها را در معرض تهاجم فرهنگي قرار مي‌دهد.

بحران سازی اجتماعی توسط رسانه ها ظاهراً ميان راديو و تلويزيون‌ها، مفسران مطبوعاتي، خبرنگاران خبرگزاري‌ها، شبکه‌هاي خبري و سايت‌هاي اينترنتي جريان دارد، اما واقعيت آن است که در پشت اين جدال ژورناليستي، چيزي به نام سياست رسانه‌اي يک کشور نهفته است که به طور مستقيم توسط بودجه‌هاي رسمي مصوب پارلمان‌ها يا بودجه‌هاي سري سازمان‌هاي اطلاعاتي و امنيتي و سرويس‌هاي جاسوسي تغذيه مي‌شود. رسانه های مجازی، متخصصان تبليغات، استراتژيست‌هاي تبليغات بين‌المللي و کارگزاران رسانه‌ها هستند.

   پيچيدگي‌هاي ابعاد مختلف بحران سازی اجتماعی توسط رسانه‌ هاي مجازی موجب شده تا تصميم‌گيري درباره طراحي، تدوين استراتژي، چارچوب‌ها، تکنيک‌هاي کاربردي، نحوه عملياتي کردن اهداف و مأموريت‌هاي تعريف شده، استفاده از حداکثر از توان هر رسانه با توجه به امکانات انتشار مکتوب، چاپي، صوتي، تصويري، چندرسانه‌اي، اينترنتي و سرانجام انتشار آنلاين تنها به ژنرال‌هاي نظامي واگذار نشود. مقابله با بحران سازی اجتماعی رسانه‌ هاي مجازی مقوله‌اي است که همکاري هماهنگ و نزديک بخش‌هاي نظامي، سياسي، اطلاعاتي، امنيتي، رسانه‌اي و تبليغاتي يک کشور را مي‌طلبد. طراحان بحران سازی رسانه‌ هاي مجازی نه لزوماً ژنرال‌هاي پادگان‌نشين، بلکه ممکن است پروفسورهاي کالج‌ها و دپارتمان‌هاي رسانه‌اي در دانشگاه‌هاي معتبر هر کشور باشند.

   جنگ رسانه‌ اي برخلاف جنگ نظامي که عمدتاً ميان دو يا چند کشور به عنوان ائتلاف با يک کشور جريان مي‌يابند، مي‌تواند ميان يک گروه از کشورها با گروه بزرگ ديگري از کشورها با ويژگي‌هاي مشخص جريان يابد. بحران سازی اجتماعی رسانه‌ هاي مجازی غرب عليه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و علیه کشورهاي جهان سوم، دو نمونه بارز از موضوعي هستند که مي‌توانيم آن را به جنگ جهاني رسانه‌اي تعبير کنيم.

   بهره‌برداري چند منظوره از فناوري جديد ارتباطاتي، يکي از شيوه‌هاي بحران سازی اجتماعی رسانه‌ ها غرب عليه ايران است. از سويي شبکه تلويزيون ماهواره‌اي مخصوص رایانه و اينترنت راه‌اندازي مي‌کنند و از سوي ديگر با استفاده از اينترنت، سايت‌ها و وبلاگ‌ها، به تشريح روش استفاده از آنتن‌ها، رسيورهاي ماهواره‌اي و نحوه عبور از پارازيت‌ها مي‌پردازند.

   در تعدادي از سايت‌ها و وبلاگ‌هاي مخصوص ماهواره آنچنان از جزئيات فني کانال‌ها، فرکانس‌ها، سيگنال‌ها و مشخصات آنتن‌ها و ان‌ال‌پي سخن به ميان آمده که هر مخاطبي با داشتن سطح اطلاعات اندکي مي‌تواند تشخيص دهد که در پشت چنين سايت يا وبلاگي يک طراح حرفه‌اي و يک برنامه از پيش تعيين شده براي گسترش فرهنگ استفاده از ماهواره در ايران و حل مسائل و مشکلات فني استفاده‌کنندگان وجود دارد.

ابعاد پروژه ایران هراسی

   یکی دیگر از مسائل قابل تأمل، بررسی ابعاد پروژه ایران هراسی است. آمریکا و بعضی از کشورهای غربی پس از ناکامی در راستای پروژه ایران هراسی و توفیق نیافتن در هدف های تعیین شده، با هدف گسترش دامنه حملات خود بر ج.ا.ا در اقدامی دیپلماتیک تلاش نموده است با به صحنه آوردن ظرفیت های منطقه ای، هزینه فعالیتهای ضدایرانی را با کشورهای منطقه تقسیم نماید و ابعاد تبلیغات پروژه ایران هراسی را گسترش دهد. بر همین اساس عمده فعالیت های آمریکا و صهیونیزم بین الملل در پیشبرد این پروژه در دو بعد ایران هراسی غربی و ایران هراسی عربی در حال شکل گیری است.

   در واقع این بدان معناست که پروژه ایران هراسی بوسیله تبلیغات سنگین رسانه ای و ایجاد عملیات روانی از سوی آمریکا و بعضی از کشورهای غربی علاوه بر حوزه کشورهای غربی در حوزه کشورهای عربی و کشورهای منطقه نیز گسترش یافته و با مانور سیاسی بسیار بالایی در رسانه ها و شبکه های عربی نیز در حال شکل گیری و راهبری است. البته با توجه به اینکه، موضوع ایران هراسی در کشورهای غربی سوژه ای جدید نیست، ولی نکته حائز اهمیت، کشورهای عربی است که در اقدامی همسو با دولت های غربی، مواضع آنها را تقلید و تکرار می کنند.

   به طوری که برخی رسانه های عربی همسو با رسانه های غربی به جای متمرکز شدن بر تجاوزگری ها و جنایت های پی درپی رژیم صهیونیستی علیه فلسطینی ها، سعی دارند با انتشار خبرهای نادرست، ایران را برای کشورهای عربی خطرناک جلوه نمایند. برهمین اساس اکنون باید موضوع ایران هراسی عربی را یکی دیگر از ابعاد این پروژه و بومی سازی پروژه ایران هراسی نامید و پیگیری سوژه مذکور قبل از آنکه اقدامی مستقل باشد، متغیر تابعی از اقدامهای واشنگتن در حوزه خلیج فارس است که دولتمردان آمریکایی با همراهی متحدان منطقه ای، هدف های خویش را از این مسئله پیگیری می نمایند.

   سران رژیم صهیونیستی نیز در راستای تشریک مساعی با حامیان خویش تلاش های فراوانی را در این زمینه انجام دادند، به نحوی که «شیمون پرز» رئیس جمهور این رژیم در رابطه با مسأله ایجاد شده بین مصر و حزب الله اظهار داشته: «دیر یا زود جهان می بیند که ایران سعی دارد همه خاور نزدیک را به چنگ بیاورد!»

   و این دقیقاً همان سناریویی است که ایالات متحده آمریکا و رژیم صهیونیستی با اجرای پروژه ایران هراسی و ایجاد ترس در بین کشورهای منطقه و با هدف ایجاد شکاف و اختلاف در جهان اسلام مطرح و مورد تأکید و برجسته سازی قرار می دهد.

   در نگاهی دیگر پروژه ایران هراسی عربی با توجه به موضوع اختلاف بین شیعه و سنی با هدف ایجاد رعب و ترس در میان کشورهای عربی سنی مذهب منطقه تحت عنوان خطر گسترش قدرت تشیع با محوریت ایران و همچنین اثرپذیری از تبلیغات سنگین و احساس خطر در برابر گسترش و نفوذ شیعه، از سوی دولتمردان کاخ سفید و سران رژیم صهیونیستی دنبال می گردد و همین مسئله زمینه مسابقه تسلیحاتی را برای کشورهای عربی فراهم می کند تا از این رهگذر مجتمع های تسلیحاتی و نظامی آمریکا از رونق کاری برخوردار گردند.

   مقام معظم رهبری با اشاره به ادعای آمریکایی ها مبنی بر خطر موشک های ایرانی، خاطرنشان کردند: «این ادعا، تهمتی است که در چارچوب سیاست ایران هراسی مطرح می شود، در حالی که جمهوری اسلامی ایران در سی سال گذشته، به هیچ کشوری حمله نکرده است و سیاست ایران نیز در تعامل با کشورهای اسلامی و همسایگان خود، برادرانه و دوستانه و در تعامل با کشورهایی که تعرضی به جمهوری اسلامی ندارند، تعامل صحیح، معقول و منطقی است»

   جمهوری اسلامی همواره پیشگام صلح در منطقه بوده است، به طوری که ایران تاکنون در مناسبات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی خود با کشورهای منطقه بیشترین تعامل را داشته است و تلاش های ایران برای اعاده صلح و ثبات به منطقه، بر کسی پوشیده نیست.

پیشگفتار

فصل اول: تعاریف و مفاهیم

فصل دوم: جنگ رسانه ای

گفتار اول: اشاره‌هايی از رهبر انقلاب درباره رسانه‌های بيگانه

گفتار دوم: اهداف و کارکرد جنگ رسانه‌اي

گفتار سوم: ويژگي‌ها و فنون جنگ رسانه‌اي

گفتار چهارم: انواع شگردهای جنگ روانی رسانه ها

فصل سوم: هجوم به ارزش های اخلاقی از طریق شبکه های مجازی مطالعه موردی شبکه اجتمایی فارسی1 و فیلم لاست

گفتار اول: بررسی ظاهری و محتوایی شبکه اجتماعی فارسی1

گفتار دوم: بررسی سریال آمریکایی لاست

فصل چهارم: مهره های جنگ رسانه ای غرب علیه ایران

گفتار اول: «ایران هراسی» عملیات بحران سازی آمریکایی، صهیونیستی

گفتار دوم: ابعاد پروژه ایران هراسی

گفتار سوم: عملیات روانی و پروژه ایران هراسی

گفتار چهارم: جنگ رسانه ای در بحران سازی هسته ای علیه ایران

گفتار پنجم: زندگینامه کیث روپرت مرداک ( امپراتور رسانه ای )

گفتار ششم: آشنايي مختصر با تاريخچه رسانه  BBC و بحران آفرینی های آن

فصل پنجم: فضای مجازی و ایجاد بحران

گفتار اول: وجه جداسازی فضای مجازی با سایر ابزارهای رسانه ای و اطلاع رسانی

گفتار دوم: جنگ سایبری آمریکا علیه ایران

گفتار سوم: مأموريت ضديت با ارزش هاي اخلاقي

گفتار چهارم: طرح بي ثبات سازي ايران

گفتار پنجم: نقش فیسبوک در انتخابات 1388

گفتار ششم: جاسوسی آمریکا از ایران از طریق یوتیوب و تویتر

فصل ششم: عمليات رواني و ديپلماسي رسانه‌اي

گفتار اول: ديپلماسي به منزله ابزار عمليات رواني

گفتار دوم: ديپلماسي رسانه‌اي در عمليات رواني

گفتار سوم: ابزارهاي ديپلماسي رسانه‌اي در ایجاد بحران و شيوه‌هاي مقابله با آن

فهرست منابع